Με αφορμή το οτι έφυγα πρίν απο 5 μέρες απο το χωριό μου για να πάω στην σχολή μου ξανά και με πιασανε βραδιάτικα οι λησμονιές (με την νεοελληνική έννοια),έβαλα να ακούσω λίγη ποιοτική κρητική μουσική...
Οπότε θα γράψω εδώ μερικά τετράστιχα απο τα αγαπημένα μου...
Sorry για το γεγονός οτι δεν θα βάλω τόνους απλά δεν εχω συνηθίσει να βάζω (γράφοντας στον υπολογιστή πάντα)!

Οσες φορες τα χειλη μου...
Ξεχνιουνται και γελουνε...
Τα ματια για εκδικηση...
Στο δακρυ κολυμπουνε...

Φωτια θα βαλω να καω...
Και υστερα θελω να'ρθεις...
Στην σταχτη με τα χερια σου...
Το σ'αγαπω να γραψεις...

Να τανε τρόπος στην φωτια...
ΝΝα ριχνα την καρδια μου...
Για να σε δω να καιγεσαι...
Μαζι μ'αυτην κερα μου...

Ενα βιβλιο ειν η ζωη...
Κιόντε το ξεφυλλιζω...
Σ'οποια σελιδα κιαν σταθω..
Εικονα σου αντικρυζω...

Θεε μου συγχωρεσε τηνε...
και μη τζη δωσεις παθη...
Γιατι γυναικες σαν κι'αυτη...
Ειναι δικα σου λαθη...

Που θες να πας καρδουλα μου?
Σε ποια μερια του κοσμου?
Εγω κλεινω τα ματια μου...
Κι'ολος ειναι δικος μου...

Το σ'αγαπω μου φαινεται...
Λιγο και δε με φτανει...
Οτι για εσενα αισθανομαι...
Μια λεξη δεν το βανει...

Θελω να βρεις να αγαπας...
Μα να μην σ'αγαπουνε...
Να δεις εκεινες οι πληγες...
Ηντα λογιως πονουνε...

Σταγονες απ'τη θαλασσα...
Λιγο ουρανο οντε βρεχει...
Και απο τα δαση χρωματα...
Το κοιταγμα τζη εχει..

Και τελος μια μαντιναδα που αγαπω παρα πολυ γιατι μου διηγηθηκαν την ιστορια της και πραγματικα ανατριχιασα...
Ηταν ενα αντρογυνο (ζευγαρι) ειχαν βασανιστει πολυ,καποια μερα η γυναικαα αρρωστησε, ο συζηγος ηταν πρωι βραδυ στο προσκεφαλη της για δυο χρονια καποια στιγμη πεθανε η γυναικα και ο αντρας μαραζωσε...Ενω ηταν νεος δεν κοιταξε ποτε αλλη γυναικα...Καποια στιγμη οταν εφτασε η ωρα του τον πηγανε στο νοσοκομειο,σε μια στιγμη απαραμιλης αντρειας ειπε στον γιατρο, γιατρε εγω φευγω να πεις στα παιδια μου οτι τα αγαπω...
Ο γιατρος του ειπε (για να αποφορτισει την ατμοσφαιρα) εκει που θα εισαι να τα παρεις τηλεφωνο...και τοτε ο αντρας του ειπε...

Δεν εχει εκια τηλεφωνο...
Ειν η γραμμη κομμενη...
Αν ειχενε τηλεφωνο...
Θα μ'επαιρνε η Ελενη..